Το φιάσκο της Eurocypria έβγαλε στην φόρα πολλά «μυστικά» που, αν και γνωστά, καλύπτονταν πίσω από τα κατά συνθήκη ψεύδη της κοινωνίας μας. Τελικά, όμως, και αφότου όσοι έφαγαν έφυγαν και οι υπάλληλοι έμειναν στον δρόμο, ως θυσία για τον κατευνασμό των θεών της πτώχευσης, έμεινε ο Υπουργός Οικονομικών.

Ο κ. Σταυράκης, αφού (κακώς) επιχείρησε να διασώσει μια επιχείρηση που δεν είχε μέλλον και πίεσε την Βουλή να της παραχωρήσει 35 εκατ. ευρώ για προσωρινή παράταση ζωής, τελικά αναγκάστηκε να κάνει το αναπόφευκτο, όταν πλέον δεν είχε καμία άλλη επιλογή. Ωστόσο, βρέθηκε να παίζει τον ρόλο του ψεύτη, του κλέφτη, του ντροπιασμένου και του άκαρδου, δεχόμενος επιθέσεις από τους υπάλληλους.

Μάλιστα, ενώ πολλοί από τους υπάλληλους της αποτυχημένης εταιρείας υποφέρουν χωρίς να φταίνε, πολλοί άλλοι ήταν μέχρι πρόσφατα εξωφρενικά προνομιούχοι. Ωστόσο, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα ήταν και η πολιτική αντίδραση στα γεγονότα. Με εξαίρεση την ΟΕΒ, που θεώρησε απαράδεκτο να σπρώχνεται και να απειλείται υπουργός της Δημοκρατίας στους δρόμους, ουδείς αντέδρασε. Η μεν αντιπολίτευση, αντιλαμβανόμενη το εύρος των προβλημάτων, απέφυγε την σκληρή κριτική και υιοθέτησε εμμέσως την θέση πως, όσο σκληρά κι αν κρίνονται προηγούμενες κινήσεις του κ. Σταυράκη, αυτή η τελευταία δεν επιδέχεται σκληρής κριτικής. Η δε κυβέρνηση, για άλλη μια φορά αφήνει εκτεθειμένο τον Υπουργό Οικονομικών, χωρίς να τον στηρίξει.

 Παρόλο που η πλήρης αποτυχία της Eurocypria βαραίνει τους πολιτικούς ώμους πολλών χώρων και αντιλήψεων, ο κ. Σταυράκης δεν έλαβε την στήριξη που του οφειλόταν, ούτε από τους συναδέλφους του, αλλά ούτε και από τον προϊστάμενό του. Ο δε δεύτερος, που τον άδειασε τουλάχιστον δις δημοσίως στο παρελθόν, και ο οποίος γνώριζε εκ των προτέρων την πορεία που ακολουθούσε η Eurocypria, δεν έσπευσε να στηρίξει, ούτε τον κ. Σταυράκη που ανέλαβε το βάρος, αλλά ούτε και τον ίδιο τον θεσμό του Υπουργού. Και, όση ζημιά γίνεται όταν πλήττονται θεσμοί, όπως έκανε πολλάκις το ΑΚΕΛ με την Κεντρική Τράπεζα, άλλη τόση γίνεται και όταν εξευτελίζονται θεσμοί του Υπουργικού.

Ακόμα και το ΑΚΕΛ, το οποίο επίσης γνώριζε την πραγματικότητα, δεν έκανε την κίνηση που όφειλε στηρίζοντας τον κ. Σταυράκη που καθαρίζει τα σπασμένα. Αντίθετα, άφησαν κι αυτοί μόνο του τον Υπουργό, στέλλοντας το μήνυμα πως «δεν είναι δικός μας». Διότι οι «δικοί τους», πάντοτε δέχονται στήριξη όταν κάνουν τα απαράδεκτα –οδοντοστοιχίες, email με ρουσφέτια, παρεμβάσεις στα δικαστήρια ή αποστολή απορρήτων εγγράφων στο φουρνί. Πάνω από όλα, όμως, σημειώνουμε τις αντιδράσεις, κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά, από το ΕυρωΚό όταν ο κ. Σταυράκης αναφέρθηκε στις Κυπριακές Αερογραμμές (ΚΑ) και στο γεγονός ότι (και αυτή) η εταιρεία οδεύει προς πτώχευση. Δεν πρέπει, λένε, να κινδυνολογεί.

Κι όμως, ο κ. Σταυράκης, αν ελέγχεται για κάτι, ελέγχεται διότι προσπάθησε να αποφύγει τα αναπόφευκτα στην Eurocypria, και διότι άργησε να μιλήσει για τις ΚΑ. Τα «μυστικά» είναι γνωστά σε όλους. Ίσως να ήρθε, όμως, ο καιρός να παραδεχτούμε πως ζούμε σε μια κοινωνία όπου όσοι κινδυνολογούν επαληθεύονται πιο συχνά από ότι διαψεύδονται. Η περίεργη έκφραση που χρησιμοποιείται, «είναι Κασσάνδρα», αποκαλύπτει το μέγεθος του ωχ-αδερφισμού που μας ταλαιπωρεί. Κι αυτό διότι δεν βρέθηκε ακόμα κανένας να μας πει πως η Κασσάνδρα στην Τροία είχε δίκιο, κι αν την άκουγαν οι συμπολίτες της, ίσως να γλίτωναν από την καταστροφή. Κινδυνολογούσε, φυσικά, ο κ. Ορφανίδης όταν προέβλεπε έλλειμμα 6% για το 2009 και ανεργία άνω του 7%. Κινδυνολογούσε και όταν είπε πως δεν είναι βιώσιμες οι κοινωνικές ασφαλίσεις. Το ίδιο και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Κομισιόν και διάφοροι αναλυτές. Κινδυνολογούσε ο κ. Νεοφύτου όταν προειδοποιούσε πως η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας πως «θα βγούμε αλώβητοι από την κρίση» δεν ήταν σοβαρή. Κινδυνολογούσε και ο κ. Χριστόφιας όταν έλεγε πως η επένδυση μέρους του ΤΚΑ στο ΧΑΚ, θα ήταν επικίνδυνη.

Σήμερα, κινδυνολογεί και ο κ. Σταυράκης όταν λέει πως οι ΚΑ βρίσκονται κοντά στην πτώχευση. Όταν μια επιχείρηση με τα λογιστικά νούμερα των Κυπριακών Αερογραμμών θεωρείται εύρωστη, τότε το πρόβλημα είναι προφανώς σοβαρό. Ιδίως όταν πολιτικοί καλούν τον Υπουργό να κάνει τα στραβά μάτια μπροστά κανόνι που ετοιμάζεται να τα βροντήξει.

 Ακόμα χειρότερο είναι, όμως, το γεγονός πως οι αντιδράσεις στην δήλωση του υπουργού, έγιναν την ώρα που 300 περίπου άτομα βρίσκονταν στον δρόμο διότι η Eurocypria καταδίκασε τον εαυτό της με τον τρόπο που λειτουργούσε. Φαίνεται πως, όχι μόνο δεν μαθαίνουν κάποιοι τα ορατά μαθήματα, αλλά, ακόμα, δείχνουν κολλημένοι στα ίδια ψέματα: Δεν μειώνεται ποτέ η αξία της γης. Δεν πτωχεύουν κρατικές εταιρείες. Η ανεργία στην Κύπρο είναι χαμηλή. Στην eurocypria, όπως και στις ΚΑ, όλα πάνε καλά.

Γι αυτό, ας κινδυνολογεί. Έστω και μόνος. Έστω και με την υπόλοιπη κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα.

Επίσης, πρέπει να προχωρήσει το ΓεΣΥ και να εκπονηθεί Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΜΔΠ)