Κάποιος να τους πει πως είμαστε υπό κατοχή

Παρά το γεγονός ότι δεν επιθυμούσε η στήλη να «κολλήσει» στο θέμα της Άμυνας, κάτι τέτοιο καθίσταται όλο και πιο δύσκολο, με τις συνεχείς τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργού. Σήμερα, και μετά από 11 μήνες επιμονής ότι η μείωση της θητείας έχει ήδη αποφασιστεί ως μέρος της αναδιάρθρωσης των ενόπλων δυνάμεων, αλλάζει στάση.

Μάλιστα, ο κ. Παπακώστας δήλωσε ρητά ότι, εάν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της φυγοστρατίας δεν υπάρχει καμία περίπτωση μείωσης της θητείας. Δηλαδή όσοι θα καταταγούν ως οφείλουν στις επόμενες σειρές κατάταξης, θα τιμωρηθούν για τις παρανομίες εκείνων που φυγοστρατούν. Ο νομοταγής δεν θα επωφελείται μέχρι να πιαστεί ο εγκληματίας: Μία καθαρά «στρατιωτική» λογική, που θυμίζει τα πρωινά που παίρναμε οι υπόλοιποι κάμψεις διότι κάποιος παρακοιμήθηκε.

Όσον αφορά την άμυνα του τόπου, όμως, πρώτη έγνοια πρέπει να είναι η αποτελεσματικότητα της Εθνικής Φρουράς, και όχι η μείωση της ταλαιπωρίας των κληρωτών, γι’ αυτό ας αφήσουμε την «τιμωρία» όσων ακολουθούν τους κανόνες. Υπάρχουν, ακόμα, άλλα προβλήματα με τη στάση του υπουργού.

Μετά τον τραγικό θάνατο του καθηγητή Ιάκωβου Χατζησπύρου, αυτή η στήλη έγραψε ότι οι δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας καταδεικνύουν πως υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ της αντίληψης του Υπουργού και της πραγματικότητας. Σήμερα, διαφαίνονται, ακόμα, άλλες ελλείψεις.

Πρώτο, ο Υπουργός είχε υποσχεθεί ότι θα μειωθεί η στρατιωτική θητεία των κληρωτών (κάτι που ήταν και προεκλογική υπόσχεση της σημερινής κυβέρνησης). Αλλά κάτι τέτοιο δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτοσκοπός. Η θητεία θα μειωνόταν ως μέρος ενός προγράμματος αναδιάρθρωσης της ΕΦ, με στόχο να καταστεί η δύναμη πιο αποτελεσματική και πιο αξιόμαχη. Η νέα τοποθέτηση του Υπουργού θέτει το ερώτημα κατά πόσον η αντιμετώπιση της φυγοστρατίας ανήκει σε ένα γενικότερο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, ή όχι. Από τη στιγμή που ο Υπουργός θεωρεί ότι ο γενικότερος εκσυγχρονισμός δεν συμπεριλαμβάνει και την φυγοστρατία, η οποία φέτος αφαίμαξε 7% της τελευταίας κατάταξης, τίθεται και το ερώτημα πόσο ολοκληρωμένος είναι ο εκσυγχρονισμός που προγραμμάτιζε το Υπουργείο Άμυνας.

Δεύτερο, τίθεται και το ερώτημα εάν θεωρούν οι υπεύθυνοι ότι είναι δυνατόν η γενικότερη βελτίωση της ΕΦ να εξαρτάται από ένα πρόβλημα που, όσον αφορά την διάρθρωση, τον οπλισμό, την επιχειρησιακή ετοιμότητα και το επίπεδο εκπαίδευσης της ΕΦ, είναι παρεμφερές.

Τρίτο ερώτημα είναι γιατί το θυμήθηκαν τώρα. Μήπως το πρόβλημα ήταν άγνωστο όταν, από τα τέλη του 2008, και φορτσάτα από τον Γενάρη, μιλούσαμε για αναδιάρθρωση; Μήπως δεν γνώριζαν τότε ότι υπάρχει φυγοστρατία; Διότι, αν γνώριζαν και δεν το θεωρούσαν σημαντικό, τότε υπάρχει πρόβλημα νοοτροπίας του Υπουργείου. Εάν, πάλι «δεν γνώριζαν», τότε υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του Υπουργείου. Και στις δύο περιπτώσεις, το κενό στην Πολιτική Άμυνας του τόπου, είναι σοβαρό.

Ακόμα, εάν κανείς είναι καχύποπτος, θα διερωτηθεί και κάτι άλλο: γιατί, λίγες μόνο μέρες μετά τον τραγικό και χωρίς λόγο χαμό ενός εφέδρου, ο Υπουργός επιχείρησε να στρέψει την προσοχή, από τα χάλια της συντήρησης και του εξοπλισμού, σε κάποια παλιόπαιδα που αρνούνται να υπηρετήσουν την πατρίδα τους; ¨Η, ακόμα, όπως γράφει ένας συνάδελφος στον Φιλελεύθερο, μήπως η απόφαση είναι άσχετη με την αίτηση παράτασης της θητείας συγκεκριμένου Συνταγματάρχη που, ξαφνικά, επωμίστηκε το έργο της σύνταξης του νόμου για την φυγοστρατία;