Για να είμαστε ξεκάθαροι, μέτρα θα ληφθούν. Όσο κι αν τα παλεύουν κάποιοι.

Πίσω από τους ευφημισμούς και τα κατά συνθήκη ψεύδη του πολιτικού βίου, είδαμε τον «διάλογο» στο Προεδρικό να καταλήγει σε χλιαρά ημίμετρα που δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Μοναδική ελπίδα –κι αυτή αμφίβολη- είναι πως θα παρατείνουν την ώρα της κρίσης κατά μερικές ημέρες, ακόμα κι αν περάσουν ως έχουν.

Κι όμως, όλοι (σχεδόν) παραπονιούνται. Με μοναδικές εξαιρέσεις την ΟΕΒ, το ΚΕΒΕ και την ΠΕΟ, τον σκληρό πυρήνα των «κοινωνικών  εταίρων», οι αντιδράσεις προέρχονται από παντού. Την ίδια ώρα, στην δευτερογενή αγορά η απόδοση του ομολόγου δοκιμάζει το 8%, ενώ το βραχυπρόθεσμο χρεόγραφο που εκδόθηκε την Τετάρτη, έδειξε για άλλη μια φορά το πενιχρό ενδιαφέρον και το γεγονός ότι ακόμα και οι «μιλημένοι» επενδυτές (π.χ. Συνεργατική Κεντρική) απαιτούν εντυπωσιακά υψηλά επιτόκια για να δανείσουν το κράτος. Κανένας δεν συγκινείται, παρόλο που τα μηνύματα είναι ξεκάθαρα.

Και, για να είμαστε ξεκάθαροι, όσο κι αν φωνάζουν κάποιοι, όπως την ΟΕΛΜΕΚ που μα συνήθισε πλέον στην σταθερά συντηρητική και εγωιστική
της στάση, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις,  οι μισθοί στο δημόσιο θα μειωθούν. Οι συντάξεις το ίδιο. Τα κλειστά επαγγέλματα θα ανοίξουν. Οι ημικρατικοί, αερομεταφορείς και άλλοι, θα ιδιωτικοποιηθούν. Οι φόροι θα αυξηθούν.  Οι επιχειρήσεις θα πληρώσουν. Τα αστόχευτα επιδόματα θα κοπούν.

Όσοι νομίζουν πως θα σταματήσουν αυτή την προσπάθεια της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα, αλλά
κάνουν και κακό στον εαυτό τους. Διότι όλα αυτά θα συμβούν, ό,τι κι αν γίνει σήμερα. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο θα αργήσουμε να λάβουμε αυτά τα μέτρα. Και, όσο αργούμε, τόσο πιο επώδυνα θα είναι τα μέτρα.

Σήμερα, έχουμε ήδη αργήσει και, αντιμέτωποι με την ανάγκη να προχωρήσουμε σε «κόλπα» για να δανειστούμε, αναγκαζόμαστε να λάβουμε ημίμετρα
που είναι αμφίβολο αν θα κάνουν την δουλειά τους. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι πως τα μέτρα «πλήττουν» το ένα συμφέρον ή το άλλο, αλλά πως δεν φτάνουν καθόλου μακριά. Ενώ πλέον επείγει η ελεγχόμενη αναδιάρθρωση της οικονομίας και του δημοσίου, σήμερα καταντήσαμε να αναζητούμε μέτρα-παυσίπονα τα οποία ούτως ή άλλως θα ακολουθήσουν, κάποια στιγμή, κι άλλα μέτρα.

Αν φταίει σε κάτι η κυβέρνηση, τότε φταίει διότι έδειξε ατολμία και καθυστέρησε (μάλλον εσκεμμένα) να κάνει αυτό που έπρεπε, σε μια
προσπάθεια να λύσει το πρόβλημα χωρίς να δυσαρεστήσει κανένα. Και, κατάντησε να αγωνίζεται να περάσει λύσεις που μόνο ως επιδερμικές και ταμειακές μπορούν να κριθούν. Προφανής ελπίδα της κυβέρνησης, είναι να αναλάβουν τα «χοντρά» μέτρα οι επόμενοι.

Δυστυχώς, όταν μαθαίναμε τα μαθήματα της Ελλάδας, τα μέλη της ΟΕΛΜΕΚ, της ΠΟΑΣ, της ΠΟΒΕΚ και της ΔΕΟΚ, έλειπαν. Το καλύτερο για όλους
μας, χωρίς εξαίρεση, θα ήταν να γίνουν δεκτά ακόμα κι αυτά τα επιδερμικά μέτρα και να προχωρούμε χωρίς άλλη δειλία στα βαθύτερα, το συντομότερο δυνατόν. Και δεν εννοώ του χρόνου, αλλά την άλλη εβδομάδα. Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί η οικονομία και να αποφευχθούν τα κοινωνικά προβλήματα που συνεπάγεται η περεταίρω επιδείνωση της κρίσης.

Σήμερα θα κάτσει η Πασυνδικαλιστική. Αν ενδιαφέρονται για το μέλλον των μελών τους, όχι σήμερα και αύριο, αλλά για τις επόμενες δεκαετίες,
θα δεχτούν τα μέτρα και θα ανακοινώσουν πως είναι έτοιμοι και για τα ουσιαστικά, τα μέτρα για εξυγίανση. Εκείνα, δηλαδή, τα μέτρα, που θα πονούν
λίγο σήμερα αλλά θα κτίσουν τις προϋποθέσεις για παρατεταμένη ευημερία.

Αλλά πολύ φοβάμαι πως τέτοιες ώρες μου θυμίζουν μια άλλη, άσχετη συζήτηση. Αν είμαστε «Έλληνες», «Ελλληνκύπριοι», «ωραίοι Έλληνες» ή αν
είμαστε «Κύπριοι», «νεοκύπριοι» ή κάτι άλλο. Διότι όλα δείχνουν πως, πάνω από όλα, είμαστε αμπάλατοι.

Αγγλιστί, unbalanced.

Και, για να μην ξεχνιόμαστε, πρέπει να προχωρήσει το ΓεΣΥ και να εκπονηθεί Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΜΔΠ). Όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

ΥΓ. Μου υποδείχθηκε πως το «αμπάλατος» δεν σχετίζεται ετυμολογικά με το «unbalanced», όπως πίστευα, αλλά με το «αμπάλωτος», χωρίς μπάλωμα. Απολογούμαι για το γλωσσικό λάθος. Το σημειώνω, αλλά το αφήνω διότι δεν επηρεάζει την ουσία του κειμένου.