Με ένα ατόπημα που άλλα βαρυσήμαντα στελέχη του ΑΚΕΛ δεν θα έκαναν ποτέ, ο Άντρος Κυπριανού έριξε την περασμένη Δευτέρα τις μάσκες και τοποθετήθηκε σε προσωπικό επίπεδο επί των δηλώσεων του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιου Ορφανίδη. Οι δηλώσεις του κ. Ορφανίδη στη Βουλή δεν θα αναλυθούν εδώ.

Πέρα, όμως, από τις διαφωνίες – που έχουν την δική τους ιστορία και ουσία– υπάρχει και η πολιτική διάσταση στο ατόπημα του κ. Κυπριανού. Με τις δηλώσεις του περί απολογίας του Διοικητή σε περίπτωση που οι εκτιμήσεις του πέφτουν έξω, ο κ. Κυπριανού έδωσε (ίσως άδικα) υπόσταση σε όλες τις κατηγορίες που έχουν εκφραστεί εις βάρος του κόμματός του – αν όχι και της κυβέρνησης – για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την Κεντρική Τράπεζα ειδικά, αλλά και γενικότερα τους ανεξάρτητους φορείς του κράτους.

Κι αυτό διότι, από τη στιγμή που έκανε αυτή τη δήλωση ο κ. Κυπριανού, έριξε τη μάσκα παραδεχόμενος πως η όποια διαφωνία στις τεχνοκρατικές εκτιμήσεις έχει πολιτική διάσταση, πολιτική σκοπιμότητα και πολιτικούς υπολογισμούς πίσω της. Και, ακόμα, έδωσε και ένα μάθημα για το πώς βλέπει όσους μπορεί να διαφωνούν μαζί του.

Φυσικά, και προηγούμενες κυβερνήσεις έβλεπαν έτσι τους διάφορους θεσμούς, αλλά θέλαμε -αφελώς- να πιστεύουμε πως η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ωριμάσει και είχε ξεπεράσει την μετααποικιακή της φάση. Ο κ. Κυπριανού κατέρριψε αυτή την ελπίδα και στο επιχείρημα ότι και οι προηγούμενοι έκαναν τα ίδια, η μοναδική απάντηση είναι πως αυτό είναι άσχετο.

Σήμερα, μετά την ανοικτή τοποθέτηση του «επίσημου» ΑΚΕΛ, βλέπουμε κάτω από νέο φως όλες τις δηλώσεις του κόμματος της κυβέρνησης: Τους διορισμούς που έγιναν στο Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής, την προσπάθεια να ξεπουληθεί ο χρυσός της, την ανάληψη της ευθύνης για το χρέος από το Υπουργείο Οικονομικών. Κι όχι μόνο αυτά: Διορισμούς σε άλλες ανεξάρτητες αρχές, προσλήψεις στο δημόσιο, προσφορές και παρασκήνια για θέματα όπως την ψηφιακή τηλεόραση και μαρίνες, αποφάσεις για δρόμους, κτήρια και ανακαινίσεις. Ακόμα και off-the-record συναντήσεις και επισκέψεις διαβάζονται πλέον κάτω από ένα νέο φως μετά από αυτές τις δηλώσεις που διέλυσαν ακόμα και τα τελευταία προσχήματα. Και, ναι, τα προσχήματα, στην προκειμένη, έχουν κάποια σημασία διότι με την «ανακοίνωση» του κ. Κυπριανού πως διαβάζει τα πάντα ως πολιτικά debating points, έθεσε υπό αμφισβήτηση όλες τις κινήσεις της κυβέρνησης, ακόμα κι εκείνες που έγιναν με τις πιο καλές προθέσεις.

Από χτες προσπάθησε ο Σταύρος Ευαγόρου να καθαρίσει όσο γίνεται την ζημιά και δήλωσε πως οι διαφωνίες είναι αποδεκτές και όλοι δικαιούνται να έχουν την δική τους άποψη. Τόνισε, επίσης, πως σέβεται την ανεξαρτησία του θεσμού της Κεντρικής. Προφανώς, ο κ. Ευαγόρου (και κάποια άλλα άτομα στο ΑΚΕΛ) αντιλαμβάνονται πόσο μνημειώδες είναι το σφάλμα του κ. Κυπριανού, που ουσιαστικά δήλωσε πως ζούμε σε ένα κράτος όπου όλα αντιμετωπίζονται με πολιτικό – ή μάλλον πολιτικάντικο – μάτι. Δυστυχώς, όμως, άπαντες στο κυβερνών κόμμα είναι πλέον αναγκασμένοι να πατήσουν την γραμμή του κόμματος παρά τις όποιες σκέψεις μπορεί να εκφράζουν κατ’ ιδίαν, αφού αυτή εκφράστηκε πλέον δημοσίως από τον γγ.

Ο κ. Κυπριανού, που κοντεύει να τους πάρει όλους στο ΑΚΕΛ και την κυβέρνηση στον λαιμό του, δεν μπορεί να τα ρίξει σε κάποιον τρίτο αυτή την φορά και η μόνη του διέξοδος, πλέον, είναι να κάνει ένα πρώτο σοβαρό βήμα, ζητώντας συγγνώμη από όλους μας για τον τρόπο με τον οποίο βλέπει την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία.

Τα πιο πάνω δεν απενοχοποιούν κανένα από τους υπόλοιπους πολιτικούς, άλλων κομμάτων, για τους οποίους αυτή η στήλη έγραψε πολλά, πρόσφατα. Ωστόσο, όταν ο ηγέτης του κόμματος που κυβερνά (το οποίο υποσχέθηκε «δίκαιη κοινωνία» και του οποίου οι υποστηρικτές θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς) αντιλαμβάνεται το κράτος ως φέουδο, τότε επιβάλλεται σε όλους να αντιδράσουν.

Επίσης, πρέπει να προχωρήσει το ΓεΣΥ και να εκπονηθεί Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΜΔΠ).