Δεν έγιναν ποτέ ξεκάθαρες οι προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με την φορολόγηση των ακινήτων. Παρά τις επίμονες τοποθετήσεις που έκαναν λόγο για φιλολαϊκά μέτρα και φορολόγηση μόνο των «εχόντων», δεν έχει γίνει καμία διασαφήνιση ούτε για τον τρόπο υλοποίησης του μέτρου, αλλά ούτε, ακόμα και για τον στόχο που έθεσε η κυβέρνηση. Ένα σοβαρό κράτος οφείλει, πριν να δηλώσει πως σκοπεύει στην αναθεώρηση των φόρων στα ακίνητα, να εξηγήσει πώς θα γίνει αυτό, και με τι στόχους.

Πρώτο ερώτημα είναι κατά πόσον η κυβέρνηση επιθυμεί να αναθερμάνει την αγορά ακινήτων, ή να βοηθήσει στην συνέχιση της αποκλιμάκωσης των πιέσεων στην αγορά. Η αγορά των ακινήτων έχει αρχίσει να σημειώνει κάμψη μετά από μία περίοδο που χαρακτηρίστηκε από κάποιους οικονομολόγους ως φούσκα. Επιθυμεί η κυβέρνηση να αναθερμάνει αυτή την αγορά, επιχειρώντας έτσι να τονώσει την οικονομία και να συμβάλει στην μείωση της ανεργίας, ή προτιμά να αφήσει τον κλάδο να προχωρήσει μόνος του προς την εξυγίανση και την επαναφορά των τιμών και της δραστηριότητας σε φυσιολογικά επίπεδα; Οι τοποθετήσεις της κυβέρνησης δίνουν την εντύπωση πως πιστεύουν στο Υπουργείο Οικονομικών ότι οι τιμές των ακινήτων έχουν αυξηθεί λόγω της μειωμένης προσφοράς, και γι αυτό επιχειρεί –έστω και άστοχα- τόνωση της προσφοράς μέσα από την φορολόγηση της ιδιοκτησίας. Αν και τα αποτελέσματα μάλλον αντίθετα θα είναι, η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει πώς βλέπει τον κλάδο πριν να προχωρήσει με φορολογικά μέτρα.

Δεύτερο ερώτημα, είναι κατά πόσον έχουν μελετηθεί οι επιπτώσεις του φόρου σε άλλες φορολογίες. Τα κεφαλαιουχικά κέρδη θα υπολογίζονται σε τιμές του 1980 και ο φόρος ακινήτων στις τιμές φούσκας του 2010; Αν ναι, τότε αυτό δεν είναι δίκαιο και σίγουρα δεν θα περάσει. Αν όχι, όμως, έχουν γίνει μελέτες σχετικά με το πόσο θα επηρεαστούν τα έσοδα από τα κεφαλαιουχικά κέρδη στις πράξεις που αφορούν τα ακίνητα; Ακόμα, αν η απάντηση είναι ναι, τότε δύσκολα θα «τονώσει» ο φόρος τον κλάδο, κάτι που η κυβέρνηση δηλώνει πως επιθυμεί.

Τρίτο ερώτημα είναι πώς θα γίνει στόχευση. Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα καταφέρει να στοχεύσει μέτρα, σήμερα επιμένουν πως οι φόροι θα στοχευτούν. Μάλιστα, αναφέρεται πως κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο εύκολο από την στόχευση παροχών. Ωστόσο, με 130,000 τίτλους να εκκρεμούν, δεν είναι ξεκάθαρο πώς θα καταφέρουν κάτι τέτοιο, αφού οι ρυθμοί προόδου στο κτηματολόγιο είναι μάλλον απογοητευτικοί εδώ και χρόνια.

Αυτό το πρόβλημα θέτει ένα ακόμα ερωτηματικό: είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν έχει μελετηθεί η επίδραση των νέων αυτών φόρων στην πολεοδομική αμνηστία, στην οποία η κυβέρνηση στηρίζεται για την αύξηση των εσόδων της, αλλά και για την επίλυση προβλημάτων των πολιτών. Αφενός, η στόχευση στους «έχοντες» δεν μπορεί να γίνει αν εκκρεμούν 130,000 τίτλοι. Αφετέρου, οι πολίτες που έχουν κάποιες παρατυπίες, θα έχουν ισχυρά αντικίνητρα να επιδιώξουν αμνηστία: Θα δώσουν 3,000 με 5,000 ευρώ για μία τζαμαρία που έκλεισαν, να πάρουν αμνηστία για την παρατυπία τους, και μετά θα φορολογηθούν με τους νέους, μεγαλύτερους, φόρους στα ακίνητα.

Ακόμα, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με τον τρόπο που θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Πώς θα αναθεωρηθούν οι τιμές; Σε ποια βάση; Θα γίνει με τον υπολογισμό του πληθωρισμού στις τιμές γης ανά περιοχή; Θα γίνει ανάλογα με την ανάπτυξη και τα έσοδα που αποκομίζονται; Με βάση τρέχουσες τιμές;

Όλα τα πιο πάνω θέτουν ξανά το πρώτο ερώτημα: τι επιδιώκει επιτέλους η κυβέρνηση, έχοντας εξαγγείλει ένα φόρο χωρίς καν να μελετήσει τις επιπτώσεις στην αγορά; Μοναδική εξήγηση είναι πως επιθυμούν να στύψουν ακόμα λίγο τον πολίτη, να αυξήσουν τα έσοδα της κυβέρνησης βαφτίζοντας τους μικρομεσαίους «έχοντες» και να γλιτώσουν, για ακόμα λίγο, εκείνους τους παραπλανητικούς δείκτες που επιχείρησαν να πλασάρουν στους ξένους επενδυτές.