Με στόχο, μεταξύ άλλων, την «υλοποίηση προγραμμάτων αγοράς ιδίων μετοχών για λόγους στρατηγικής επέκτασης», αλλά και την «διενέργεια συναλλαγών από τους βασικούς μετόχους», η Μαρφίν Λαϊκή, μητρική της Μαρφίν Εγνατία, αποφάσισε την περασμένη Παρασκευή, να μεταφέρει την έδρα της στην Ελλάδα από την Κύπρο.
Πίσω από την κίνηση βρίσκεται, όπως γνωρίζουν άπαντες οι ενδιαφερόμενοι, η «κόντρα» μεταξύ Βγενόπουλου και Ορφανίδη, η οποία έχει και μακρύ παρελθόν, αλλά και πολιτικές προεκτάσεις. Η αρνητική στάση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας να εξετάσει την αίτηση από τον κ. Βγενόπουλο για εξαγορά από την MIG 30% του μετοχικού κεφαλαίου της Μαρφίν Λαϊκή, αποτέλεσε το έναυσμα για την έντονη δραστηριοποίηση του δεύτερου σε πολιτικό επίπεδο.
Μέσα σε αυτή την προσπάθεια, ο κ. Βγενόπουλος επιχείρησε να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση για να τον «βοηθήσει» στην συγκεκριμένη «κόντρα». Για αρκετούς μήνες, «καταγραφόταν» στον τύπο και τα πηγαδάκια της οικονομίας, μία έντονη αντιπαράθεση μεταξύ του Υπουργού Οικονομικών, Χαρίλαου Σταυράκη και του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Αθανάσιου Ορφανίδη, στην οποία ο πρώτος φερόταν να στηρίζει τον κ. Βγενόπουλο και να λειτουργεί υποστηρικτικά υπέρ των «τριών» μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας, που ασκούσαν πιέσεις στον Διοικητή για αλλαγή στάσης.
Κάτι όμως συνέβηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν ο κ. Σταυράκης μετέβηκε, μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο Κατάρ για να προωθήσει, μεταξύ άλλων, και την επένδυση σε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα απέναντι από το ξενοδοχείο Χίλτον. Για μια σειρά από λόγους, πολιτικούς, διπλωματικούς, ακόμα και πρακτικούς, η κυβέρνηση αρνήθηκε να υποκύψει στις απαιτήσεις Βγενόπουλου. Πρώτον, απειλούσε (σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες) να άρει την δέσμευσή του για ολοκλήρωση της μεγάλης του επένδυσης στο Χίλτον για σκοπούς αξιοποίησης ενός μεγάλου και πολυτελούς ξενοδοχείου από την κυπριακή Προεδρία της ΕΕ το 2012. Δεύτερον, απειλούσε να «σηκώσει» την Μαρφίν από την Κύπρο.
Η πρώτη απειλή, παροπλίστηκε όταν ο Υπουργός Οικονομικών εξασφάλισε την πολιτική «δέσμευση» από το Κατάρ να προχωρήσει η έξι αστέρων επένδυση μέσα στα πόδια του κ. Βγενόπουλου. Προφανώς για λόγους αξιοπιστίας, ο κ. Βγενόπουλος υλοποίησε την δεύτερη απειλή του.
Η Μαρφίν, στην ανακοίνωσή της, δεν κρύβει το γεγονός ότι προσβλέπει σε ρυθμιστικό αρμπιτράζ με σκοπό την ολοκλήρωση στόχων που έθεσαν οι μεγαλομετόχοι της, με μία ανακοίνωση που στρέφεται κατά της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Το στοίχημα ότι ο Ελλαδίτης ομόλογος του κ. Ορφανίδη, κ. Προβόπουλος, θα λειτουργήσει πιο «συναινετικά» σε σχέση με τις προθέσεις του κ. Βγενόπουλου, μάλλον θα αποτύχει. Η πιο χαλαρή εποπτεία στην Ελλάδα φαίνεται πως είναι φαινομενική, και όχι πραγματική. Το ίδιο ισχύει και για τους Ελλαδίτες ομολόγους της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Πιο σημαντικό, όμως, είναι το κλίμα που δημιουργείται στην Κύπρο. Η χρόνια κόντρα μεταξύ Ορφανίδη και Σταυράκη, η οποία έχει σαφώς προσωπικές προεκτάσεις, έχει πια μπει σε δεύτερο πλάνο, χάρη στις απειλές στις οποίες αρνήθηκε η κυβέρνηση να υποκύψει. Ο φόβοι πως η υπόσκαψη του Διοικητή από διάφορους κύκλους θα λειτουργήσει ως θρυαλλίδα στην οικονομία του τόπου, φαίνεται ότι έχουν εισακουστεί. Η συναίνεση, τελικά, επήλθε χάρη στις πιέσεις που άσκησε ένας τρίτος.
Η κυβέρνηση έχει αντιδράσει καθυστερημένα στην διεθνή κρίση. Έχει προχωρήσει στην συζήτηση με το Κατάρ με τρόπο που εγείρει ερωτηματικά σχετικά με την (οικονομική) σοφία που διέπει την όλη προσπάθεια. Έχει, ακόμα, επιμείνει ότι τα πράγματα βαίνουν καλώς, σε αντίθεση με την όλη εμπειρία των πολιτών. Σε αυτή, όμως, την περίπτωση, κινήθηκε αποφασιστικά, στηρίζοντας, πάνω από όλα, το καλό όνομα της Κύπρου. Η θεσμική λειτουργία του κυπριακού κράτους έχει διασφαλιστεί, αφού, παρά τις πρώτες ενδείξεις ότι η κυβέρνηση θα παρασυρόταν από την ισχύ ενός παντοδύναμου οικονομικού παράγοντα, αντέδρασε με τρόπο που αφόπλισε τις προσπάθειές του να κινήσει νήματα.
Η προσπάθεια είναι, σήμερα, να δοθεί το μήνυμα ότι η φυγή της Μαρφίν, η οποία φαίνεται ότι δεν θα ανακληθεί, δεν αποτελεί πλήγμα στην κυπριακή οικονομία, ή αποτυχία των κυπριακών θεσμών. Αντίθετα, από την δύσκολη κατάσταση που προκύπτει, η Κύπρος μπορεί να αποκομίσει ακόμα και όφελος. Η Κύπρος –και αυτό πρέπει να είναι και το μήνυμα του Υπουργού Οικονομικών στο roadshow κατά το οποίο θα διαφημιστεί η Κύπρος με στόχο την προσέλκυση «αγοραστών» για το κρατικό χρέος που θα εκδώσει- είναι τόσο αφοσιωμένη στην χρηστή διοίκηση, στον ορθό και αυστηρό εποπτικό έλεγχο και στην τήρηση των κανόνων, που προτιμά να «διώξει» την μία από τις τρεις κυπριακές τράπεζες, παρά να κάνει παραχωρήσεις σε επίπεδο τραπεζικής εποπτείας, ή, ακόμα και σε επίπεδο επενδύσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Το μόνο που απομένει, για να ολοκληρωθεί η δύσκολη επαναπροσέγγιση Ορφανίδη-Σταυράκη, είναι μια από κοινού παρουσία ενώπιων του τύπου, που να πανηγυρίζει αυτή την αποφασιστική στάση.